Zamanına tükürey, geçmiş senenin nesi kaldı, ya da zaman aktıkça, her gün yeni bir kötülüğün yıldönümü tarzında?
İşbu haftey geçer gider de, hani bir gün lazfmime biri yazmıştı: " 'benim annem cumartesi' diye şarkı dinleyen biriyle nasıl aynı dergideyim " diye, tabi bende akabinde o dergiyi bırakır mıyım, bırakırım- biri dergi mi dedi?
Konuyu güzelce dağıtamasam da demek istediğim, etrafımıza dur durak bilmeden sinen bu cahil cesaretinin ezmeye başladığı benliklerimizin ve bu konuda ufacık da olsa bir şey yapmayan,düşünmeyen; hayatını "kaliteli ve mutlu" yaşamanın tek gaye olduğuna inanmış modern sefa pezevenginin dünyasında şimdikizamana dair o hoşluğun nasıl da eridiğini bu senede iyicegöreyazdım - geçolsadagüç-
Güdümlü gazeteler içinde okunabiliritesi olan tali yazarlardan Yıldırım Türker'in geçen hafta Cumartesi Annelerinin 300.kez buluşması için yazdığı köşe yazısını da okuyunca normalin hükmüne yenik nasıl da bütün haksızlıkların, kötülüklerin ve - sizin için tırnak içinde- "boktanlıkların" dünyasında yarı zamanlı ruh hastaları olarak savrulduğumuzu da görüyorum- histerik gülüşlerle-.
Bandista - Benim Annem Cumartesi
Yıldırım Türker'de Radikal'i bıraksa da yeni tuvalet kağıdımızı bulmuş olsak mehmerherneh
bloga hep last.fmden tıklayıp geliyorum, az önce 'benim annem cumartesi'yi dinlediğini gördüm de-- aklıma o yorum gelmişti. seni yeni yılda da seviyorum pampa.
YanıtlaSilbloğumun tek okuyucusu sevgili pınar :) sana da mutlu mesud yıllar ya, canımsın
YanıtlaSil